Хлоазма - клиникалық тәжірибеде жиі кездесетін тері пигментациясының бұзылуы. Көбінесе бұл бала туатын жастағы әйелдерде кездеседі, сонымен қатар онша танымал емес еркектерде де байқалады. Ол щек, маңдай және щекке симметриялы пигментациямен сипатталады, көбінесе көбелек қанаттары түрінде. Ашық сары немесе ашық қоңыр, ауыр қою қоңыр немесе ашық қара.
Барлық дерлік нәсілдік және этникалық азшылықтар ауруды дамыта алады, бірақ Латын Америкасы, Азия және Африка сияқты ультракүлгін сәулелері қарқынды әсер ететін аймақтарда ауру жиі кездеседі. Пациенттердің көпшілігінде ауру 30 және 40 жаста дамиды, ал 40 және 50 жастағы адамдарда аурушаңдық сәйкесінше 14% және 16% құрайды. Ашық тері адамдар ерте дамиды, қара тері адамдар менопаузадан кейін де кеш дамиды. Латын Америкасындағы шағын популяциялардан алынған сауалнамалар 4% -дан 10% -ға дейін, жүкті әйелдерде 50% және ерлерде 10% ауруды көрсетеді.
Таралу орны бойынша мелазманы 3 клиникалық түрге бөлуге болады, оның ішінде ортаңғы бет (маңдай, мұрын арқасы, щек және т.б. қатысады), зигоматикалық және төменгі жақ сүйегі, ал аурушаңдық көрсеткіші 65%, 20. тиісінше % және 15%. Сонымен қатар, кейбір идиопатиялық тері аурулары, мысалы, идиопатиялық периорбитальды тері пигментациясы меласмамен байланысты деп есептеледі. Терідегі меланиннің тұндыру орны бойынша мелазманы эпидермальды, тері және аралас түрлерге бөлуге болады, олардың ішінде эпидермальды түрі ең таралған түрі, ал аралас түрі ең ықтимал,Ағаш шамыклиникалық түрлерін анықтауға көмектеседі. Олардың ішінде эпидермиялық түрі Ағаш сәулесінің астында ашық-қоңыр; тері түрі жалаңаш көздің астында ашық сұр немесе ашық көк, ал Вуд сәулесінің астында контраст анық емес. Мелазманың нақты жіктелуі кейінірек емдеуді таңдау үшін пайдалы.
Жіберу уақыты: 06 мамыр 2022 ж
