Хлоазма - клиникалық тәжірибенің ортақ пайдаланылған тері пигментациясы. Бұл көбінесе бала туу жасындағы әйелдерде кездеседі және оны аз танымал адамдардан да көруге болады. Ол щектер, маңдай және щектердегі симметриялы пигментациямен, көбінесе көбелек қанаттары түрінде сипатталады. Ашық сары немесе ашық-қоңыр, қатты қара қоңыр немесе ашық қара.
Барлық дерлік нәсілдік және этникалық азшылықтар ауруды дамыта алады, бірақ латын Америка, Азия және Африка сияқты ультрафиолет ұштары бар жерлерде жоғары деңгейге ие. Науқастардың көпшілігі 30-40 жылдары ауруды дамытып, 40-50 жастағы 40-жастағы аурулар сәйкесінше 14% және 16% құрайды. Жеңіл терілген адамдар ерте басталады, қараңғы теріге негізделген адамдар кейінірек, тіпті менопаузадан кейін де дамиды. Латын Америкасындағы шағын популяциялардан сауалнамалар 4% -дан 10% -ға, жүкті әйелдерде 50% -дан, жүкті әйелдерде және ерлерде 10% -дан 10% -ға дейін, ал 10% құрайды.
Таралу орны бойынша, мелазманың ортасында 3 клиникалық түрге, соның ішінде ортаңғы (маңдай, беткі қабатты, щек, щек, щек және т.б.), зигоматикалық және мақсатты, тиісінше 65%, 20% және 15% бөлінеді. Сонымен қатар, кейбір идиопатиялық тері аурулары, мысалы, идиопатиялық перорбитальды тері пигменті, мысалы, мелазмамен байланысты деп саналады. Меланиннің теріге орналасуына сәйкес, мелазманың эпишмальды, дермальды және аралас түрлерге бөлінуі мүмкін, олардың ішінде эпидермалды түрі ең көп таралған түрі және аралас түрі, мүмкін,Ағаш шамыклиникалық түрлерін анықтау үшін пайдалы. Олардың ішінде эпидермалды түрі ағаштың жарығында ашық-қоңыр түсті; Дермаль түрі ашық сұр немесе ашық көк түсті, ал көздің астында ашық көк, ал контраст ағаштың жарығында айқын емес. Мелазманың дәл жіктелуі кейінгі емдеуді таңдауға пайдалы.
POST уақыты: 06-2022
